Avond

De avondlucht is fris
maar proeft nog naar middagzon
En draag in zich de onmiskenbare
smaak van zomer.

Als de echo van stalen die zegt
Wij waren hier al eerder
Wij komen terug
Want wij zijn groter dan dit.

Die Liefde Is Altyd Daar

Die Liefde Is Altyd Daar ~ Stef Bos

Advertentie

Naamdag

Mijn stem is niet meer gebroken,
het is schip is niet vergaan.
De beschutting van de baai
heeft mijn hoofd goed gedaan.

Nu rest het wachten
op de dag
dat jouw naam weer ieders naam kan zijn,

Lepeltje-lepeltje

Foto Lepeltje lepeltje door Peacefield

Hoe zou lepeltje-lepeltje heten,

voordat er lepels waren?

Rupsje Nooitgenoeg

Vorig jaar werd in gevraagd om te reflecteren op mijn Honoursprogamma. Het werd een spoken word stuk.

Ik ben geen honoursstudent

Ik moet iets bekennen.
Ik ben geen honoursstudent.

Afgelopen jaar heb ik rondgedwaald en afgevraagd:
wat doe ik hier
in het statig pand van deze Honours Academy?

Ik kijk namelijk op tegen honoursstudenten.
Excellente bollebozen, welbespraakt, getalenteerd.
Bijeengedreven in een lokaal waar ze wordt gevraagd:
‘Wat denk jezelf?’
Leiden Leadership Programme – LLP voor vrienden.

Zo mooi

Harrie Jekkers dreigt de nationale herinnering in te gaan als zanger van ‘Oh Oh Den Haag’ en misschien ‘Over de muur’, of als cabaretier. Hoewel dat zeker memorabel is, zijn de echte pareltje de vele liedjes die hij heeft geschreven. Zoals deze, over zoete herinneringen die niet meer te overtreffen zijn.

Ze was mooi, ’t was in ’61.
Op ‘t kerkplein de lantaarns gingen aan.
En ’t standbeeld van de lieve heer keek zwijgend op ons neer.
We moesten allebei naar huis maar bleven staan.
En toen ik vroeg heb jij je huiswerk, voor morgen al gemaakt.
Zei ze “proef eens hoe mijn lippenstift,
naar de Coca Cola smaakt. ”
‘k Ben daarna nog vaak verliefd geweest
maar proefde toch nooit meer,
de smaak van Coca Cola van die allereerste keer.

Saint Laurent sur Mer

In stille nachten wil het gebulder maar niet verstommen
De flitsen verlichten hun hoofd
Het fluiten, het geschreeuw,
het verdomde geschreeuw.

Toen was het een roes,
die alles verzachtte.
Nu de alleen de pijn, de angst,
van dood die wachtte.

Tranen op zijn rimpels
als de man met het paarse hart
stilstaat voor zijn oude vriend
met die ene vraag
zonder antwoord
Waarom hij?

Het zijn helden,
oude helden,
die sterven,
steeds meer,
als de witte kruizen,
aan hun voeten.

Moenie weggaan nie

(begint pas op 0:26)

Afrikaans vind ik een mooie taal. Het heeft een puurheid en geeft de mogelijkheid om je anders uit te drukken. Jacques Brel’s ‘Ne me quitte pas’ vond ik altijd al een mooi nummer. Door mijn matige beheersing van het Frans ervaar ik het nummer nooit volledig. Deze mooie adaptatie naar het Afrikaans, gezongen door Laurika Rauch, brengt het dichterbij.

 

In jou

in jouw ogen
lees ik wat er niet meer is
weggegooid
het mag er niet meer zijn
‘afstand’ noem je het

in jouw handelingen
mis ik je warmte
bang voor wat je ontkent
zijn de stiltes niet meer mooi als vroeger
stil
leeg en koud

in jouw zinnen
lees ik leegte tussen de regels
terwijl je poëzie my vroeger zoveel zei
de illusie is vervlogen
in de winterwind

in jou
ken ik de onpeilbare diepte van liefde
maar zoek ik nu houvast op laagwater
dromen van later behoren tot het verleden

en toch
zie ik in jou de andere helft van ons.

Wat Het Ook Is

Stef Bos speelt ‘Wat het ook is’ live de in studio van de regionale omroep; in de versie zoals het in 2008 op zijn demo-cd verscheen. Mooie tekst over de alomvattendheid van liefde.

Misschien is het zien
Wat je nooit hebt geloofd
Misschien is het leven
Op water en brood
Misschien is het iets
Dat onzichtbaar wil zijn

Het licht in de avond
Dat langzaam verdwijnt
Misschien is het grijs
Een stad in de mist
En zijn het de ogen
In een getekend gezicht
Misschien is het stil
Onbereikbaar en ver
Een wolk aan de hemel
Een vallende ster

Ze noemen het liefde
Ze noemen het God
Ze laten het vrij
Of ze sluiten het op
Ze noemen het hemel
Ze noemen het thuis
Wat het ook is
Wat het ook is
Jij bent het voor mij

Misschien is het samen
Of is het alleen
Het licht in jouw ogen
En hoe jij beweegt
Misschien is het soms
De ogen gesloten
De handen gevouwen
De armen geopend

Ze noemen het liefde
Ze noemen het God
Ze laten het vrij
Of ze sluiten het op
Ze noemen het hemel
Ze noemen het thuis
Wat het ook is
Wat het ook is
Jij bent het voor mij

Ze noemen het alles
Ze noemen het geluk
Voor de ene een haven
Voor de ander een vlucht
Ze noemen het passie
Ze noemen het pijn
Wat het ook is
Wat het ook is
Jij bent het voor mij