Do Not Stand at My Grave and Weep

Do not stand at my grave and weep,
I am not there; I do not sleep.

I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sunlight on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.

When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.

Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.

by Mary Frye, 1932

Advertentie

Saint Laurent sur Mer

In stille nachten wil het gebulder maar niet verstommen
De flitsen verlichten hun hoofd
Het fluiten, het geschreeuw,
het verdomde geschreeuw.

Toen was het een roes,
die alles verzachtte.
Nu de alleen de pijn, de angst,
van dood die wachtte.

Tranen op zijn rimpels
als de man met het paarse hart
stilstaat voor zijn oude vriend
met die ene vraag
zonder antwoord
Waarom hij?

Het zijn helden,
oude helden,
die sterven,
steeds meer,
als de witte kruizen,
aan hun voeten.